Printversie (PDF)

Het tweede tiental jaren.
Laten we beginnen met een feestje, dat is op 18 september 1955. De voorbereidingen voor de viering van het tweede lustrum resulteerde in een feestelijk programma, opgeluisterd met muziek van het “FRANS OUDHOFF” trio, met vele sketches door de leden, met koffie en gebak, een feestrede, een toast met jenever (naast oude- en jonge-, ook bessen- en citroenjenever) of bier, Sinas, Perl. Dit alles afgewisseld met een dansje en een hapje en besloten met een Polonaise onder leiding van Dhr. en Mevr. Zegers. Het oorspronkelijke programma-stencil is er nog helemaal!

Dan vorderen we in de tijd, al lezend in notulen en jaarverslagen. Tussen de regels door is verontrusting en enig onbehagen te bespeuren. Het ledental van het koor loopt langzaam terug. Men krijgt een beetje genoeg van de concoursen. Het is steeds hetzelfde, al hebben ze het koor eervolle prijzen en zelfs wisselbekers opgeleverd. Men heeft zich verbonden om mee te doen in een plaatselijke Revue en is daar niet happy mee. Financiën worden zorgvuldig beheerd, maar men ontkomt niet aan verhogingen van contributie voor leden en donateurs. Men wil meer “nieuwe leden werven, naar buiten treden en bekendheid verwerven”… maar hoe moet dat? Optreden in Ziekenhuis en Sanatorium, in Gevangenis? Er staat te lezen in het woord van de voorzitter tijdens de Buitengewone Ledenvergadering van februari 1956: “Een vereeniging moet bloeien, maar dat is op het oogenblik niet het geval.”

Tijdens die vergadering neemt de dirigent Piet Groot echter het woord. Hij houdt een betoog waarin hij stelt dat het koor dit soort zaken niet goed ziet en dat het koor meer “ontspanning moet zoeken in de muziek”. En dat hij daarom voorstelt om “Die Jahreszeiten” in te gaan studeren. Hij heeft al enig voorwerk gedaan: er is overleg geweest tussen hem en het Noordhollands Philharmonisch Orkest; en het orkest heeft zich bereid verklaard om eventueel met Nieuw Leven samen te werken. Het ligt ook in de bedoeling om versterking te vragen van het Vrouwenkoor uit Bergen en het Kerkkoor in Heiloo. Dan kan het grote werk met ongeveer 100 personen worden uitgevoerd. Wat vinden jullie? Gaan we dit doen?

Natuurlijk reageert de vergadering enthousiast, de mineurstemming is doorbroken! Enkele heren stellen zich onmiddellijk beschikbaar om oud papier te gaan ophalen om zo de kas te kunnen spekken voor de extra kosten die deze grote plannen met zich mee zullen brengen. Er moet van alles gedaan worden, het koor ziet weer toekomst. Het bruist weer.

Terugblikkend was dit ongetwijfeld een van de historische momenten uit de geschiedenis van ons koor. Een stap voorwaarts naar het uitvoeren van de grote werken uit de klassieke muziek.

Het jaar 1956 wordt een vruchtbaar jaar. Op 21 en 22 juli 1956 is het concours in het Kurhaus te Scheveningen. Nieuw Leven behaalt daar de 1e Prijs met lof en Wisselbeker!

In ’56 wordt ook een “Subbestuur Kinderzang” aangesteld. Mevr. Arendsen, mevr. Kroone en mevr. Zonneveld hebben al veel ervaring hierin. Hun groepje wordt nu uitgebreid met 2 jongere dames. Eén van hen is mej. Annie van der Velden.

Ans Driessen-van der Velden Mej. Annie van der Velden is bij velen van ons nog bekend als Ans Driessen-van der Velden. Zij is vanaf de oprichting in 1945 tot ná 2010 lid geweest van ons koor. Uit het archief, en ook uit het interview met Gerda Mulder, blijkt wel hoezeer zij zich altijd voor het koor heeft ingezet met hand- en spandiensten. Gedurende 27 jaar was zij bestuurslid. Er werd in die jaren veel thuis gewerkt, zoals het naaien van de kleding voor het kinderkoor én voor de dames van het koor: een zwarte overgooier over een witte blouse. Zij hielp ook met het innen en boeken van de contante inkomsten (per week!) en het begeleiden en organiseren van zangconcoursen. ‘Nieuw Leven’ uit Heiloo zong overal in het land. De prijzenkast werd vol. Het was een tijd van saamhorigheid en gezelligheid. Het verenigingsleven bloeide. Annie (Ans) van der Velden, trouwde met Matthieu Driessen, die de liefde voor de klassieke muziek en voor de zang met haar deelde. Haar man was vele jaren voorzitter van het koor; hij ontwierp een logo voor “Nieuw Leven” en verzorgde mooie programmaboekjes van de jaarlijkse uitvoeringen. Ans én Matthieu hebben samen veel voor ons koor betekend. Ans ging met haar tijd mee en dank zij haar goede gezondheid was zij in 2010 heel feestelijk 65 jaar lid van een 65-jarig koor! Werkelijk een unicum in ons koor. Nog niet zo lang geleden is zij overleden en wij gedenken haar met warmte.

We zijn nu in 1957. Samen met zangers en zangeressen uit andere koren van Piet Groot wordt hard gerepeteerd voor de uitvoering van ‘Die Jahreszeiten’. Er is een foto in het archief, die gedateerd is 1957 en die een groot gezelschap laat zien in de binnentuin van de Willibrordusstichting (?). Deze foto kan gemaakt zijn bij een repetitie voor ‘Die Jahreszeiten’. Zoek in het midden op de derde rij Piet Groot met naast zich het bestuur (Klik op de foto voor een vergroting).

 

De recensies waren lovend. Er was een recensie met een foto erbij: Enthousiaste Uitvoering en de tweede recensie kopte: Nieuw Leven debuteerde in het Oratoriumvak.
De uitvoering van ‘Die Jahreszeiten’ in 1957 is door het hele koor ervaren als een feest. Maar…het is een krachttoer geweest, ook financieel, die vanwege alle kosten niet zo snel herhaald zal kunnen worden. Na de muzikale voldoening en vreugde die gevoeld werd bij de uitvoering van dit prachtige werk, betekende de geringe belangstelling van het publiek in Heiloo echter wel een domper.

In 1958 vond voorzitter Herman Groot dat het tijd werd dat er een opvolger kwam: dat werd dhr. J Overmeer. Door drukke werkzaamheden moest deze echter zijn functie in 1964 weer beschikbaar stellen. Gelukkig kreeg hij als opvolgster mevrouw Zegers-Huberts, die tot aan 1983 vol toewijding aan het koor en met veel initiatief invulling gaf aan haar voorzitterschap.

In 1958 werd Nieuw Leven voor het eerst gevraagd om op 4 mei medewerking te verlenen aan de Dodenherdenking in Heiloo. Nog vele malen daarna heeft ons koor bij de dodenherdenking een muzikale rol mogen vervullen. Het is leuk om te lezen, dat in deze jaren koren uit de omringende plaatsen zoveel contact hadden: er werden onderling zangavonden georganiseerd om naar elkaar te luisteren. De zangconcoursen, waar men elkaar ook geregeld ontmoette, zullen daar zeker een rol in gespeeld hebben. Om een andere reden is 1958 ook nog een gedenkwaardig jaar: Corry Helmer, later Corry Schouten-Helmer, nu een van onze ereleden, werd toen lid van ons koor!

Corry Schouten-Helmer Het is vanzelfsprekend dat hier even een intermezzo wordt ingelast voor Corry. Altijd actief, nooit om een woordje verlegen, een heldere lach! Zij was jarenlang bestuurslid en altijd attent om kansen te grijpen waarmee het koor weer wat inkomsten kon verwerven. Samen met echtgenoot Piet in de weer voor de vrijmarkt op Koninginnedag in Alkmaar, loterij organiseren op kooravond, sponsoractie van C1000…. zomaar een paar voorbeelden. Als je op je verjaardag een kaart krijgt met een felicitatie op rijm (!) namens het koor, dan heeft zij daar voor gezorgd. Liederen bij feesten op het koor, bij een afscheid, bij een busreisje: Corry draait er haar hand niet voor om. Bijgaande foto laat zien, dat zij er als moeder en oma voor heeft gezorgd dat er deze laatste jaren 3 generaties koorzangeressen ‘Schouten’ op onze concerten te beluisteren waren!

In 1959 worden officiële Statuten en een Huishoudelijk Reglement voor de Rooms-Katholieke Gemengde Zangvereniging ‘Nieuw Leven’ vastgesteld door de voorzitter J.H.J.Overmeer en sekretaris H.Ursem. Zij worden goedgekeurd in haar algemene ledenvergadering op 31 augustus 1959 te Heiloo. Nieuw Leven telt op dat moment 45 leden. Ondertussen blijft het prijzen regenen voor Nieuw Leven op de landelijke zangconcoursen: in 1958 en 1960 in Nijmegen, in 1962 in Bovenkarspel. In 1963 in Cuyk waren wij wat minder succesvol volgens de krantenknipsels.

In 1962 stopt Piet Groot met het Jeugd- en Kinderkoor van Nieuw Leven. Dat koor loopt geweldig goed, er zijn ongeveer 100 leden! De dirigent wordt weliswaar opgevolgd door een onderwijzer, dhr. Dekker, maar die houdt er al gauw mee op omdat hij elders benoemd is. De koren worden opgeheven. Gelukkig niet voorgoed: in 1964 wordt het Kinderkoor weer opgericht. Onder leiding van dhr. C. Tel wordt de kinderoperette ‘De gestolen Kroon’ ingestudeerd voor een opvoering op 21 oktober 1965. Er is een mooi plakboek uit die tijd, met het programma en met foto’s van de opvoering in de Aula van de St. Willibrordusstichting. Er kwamen balletten aan te pas en de decors werden door de ‘grote mensen’ uit Nieuw Leven gemaakt. Hieronder enkele foto’s uit het plakboek:

DE GESTOLEN KROON

De koning treurt om zijn gestolen kroon Elfjes vinden de kroon én de dief De koning heeft zijn kroon terug en de dief wordt voorgeleid

Uit het programma blijkt dat de operette wordt opgevoerd door de oudste kinderen (groep 3), en dat de kleineren (groep 1 en groep 2) tussen de operette-bedrijven door allerlei liedjes zingen. Toegangsprijzen: volwassenen f 1,50 en kinderen tot 14 jaar f 0,75

In 1964 geeft Nieuw Leven weer een concert, deze keer samen met de harmonie St. Caecilia. En samen met het door Piet Groot nieuw opgerichte R.K. Gemengd koor Alkmaar e.o. Dit alles onder begeleiding van het Toonkunst-orkest. Door de recensent worden de meeste nummers wel positief beoordeeld, maar het concert als geheel blijkt door de inbreng van de verschillende partijen veel te lang te duren. Jammer, want er is zo veel kwaliteit in huis! ‘Nieuw Leven’ wil zo graag de muziekliefhebbers in Heiloo overtuigen en aan zich binden!

Er komt weer een lustrum aan in 1965: Nieuw Leven bestaat 20 jaar.  Tegelijk bestaat het R.K. Gemengd Koor Alkmaar e.o. 5 jaar. Beide koren staan onder leiding van Dirigent Piet Groot. Dus er wordt gezamenlijk een Jubileumconcert ingestudeerd dat ten gehore zal worden gebracht op 25 april in de Willibrorduskerk en op 13 mei in de Don Bosco Kerk in Alkmaar. Het wordt een mooi concert dat een lovende recensie krijgt.
Zeer geprezen wordt de medewerking van mw Hendriks-van de Winkel als sopraan, Kees Bornewasser als organist en de blokfluitist Hans Linnartz.
Natuurlijk wordt het lustrum weer gezellig gevierd. Een extra feestelijk moment is er, als de leden worden gehuldigd die vanaf de oprichting van het koor lid zijn: dus al 20 jaar!
Dat zijn: Mw van Tongeren, mw Kroone, mw Bakker, mw van der Maat, mej.Ans van der Velden, Zuster Rozing. En de heren P.Groot, H.Ursem, J.Ursem, D.Rozing en J.Scholten.

Annie Wester-Duijves Annie in het koor in 1970. Annie is een koorlid dat zich in 1965 nieuw aanmeldde. Zij is opgegroeid in Langedijk, zong daar ook met veel plezier in een koor. Pasgetrouwd kwam zij in Heiloo wonen. Om ‘in te burgeren’ was zij lid van het Vrouwengilde geworden, en raakte daar in gesprek met mevrouw Lazes. Deze maakte haar attent op Nieuw Leven, en Annie stapte er op af. Annie voelde zich direct heel welkom en ook erg thuis op het koor. Als je zingt, gaat al je aandacht daar naar toe en vergeet je alles om je heen ook als dat verdrietige dingen zijn. De muziek, de concoursen, later de concerten, dirigentenwisselingen: Annie heeft sinds 1965 alles meegemaakt op ons koor. Zodoende mochten wij haar tijdens de jaarvergadering in 2015 huldigen en in de bloemen zetten omdat zij 50 jaar bij ons was! Zij is nu ere-lid van onze vereniging.

 

Het ledental van het koor baart in de jaren rond 1965 trouwens wel veel zorgen. Veertig leden zijn er op een goed moment nog maar, een dieptepunt.

Het bestuur deelt deze zorgen met de leden in de jaarvergadering: de vaste lasten lopen door. En alles wordt steeds maar duurder. De dirigent heeft al vele jaren geen salarisverhoging gehad, dit kan zo niet langer….. Een contributieverhoging is onvermijdelijk: na een korte discussie wordt de contributie uiteindelijk met algemene stemmen vastgesteld op f 0,75 per week.

Hoe gaat het verder met het koor in het volgende tiental jaren?

-> Lees verder 1965 – 1975