Printversie (PDF)

Het gaat goed met het koor. Tegen het eind van 1978 bereikt het ledental een piek van 102 leden! Het heeft ongetwijfeld te maken met het repertoire dat nu onder Piet de Reuver een wat lichtere toets heeft gekregen. Maar niet alle leden zijn het daar mee eens. Tijdens de ledenvergaderingen worden de plannen voor de komende jaren besproken. En daar wordt gezegd dat men het oude repertoire wil ‘onderhouden’ en dat ook graag in concerten ten gehore wil brengen. Dan klinken er prompt tegenstemmen, die het ‘zware’ repertoire liefst wat aan de kant schuiven.

Zo komt het dat tijdens de jaarvergadering van 1977 het koor zich probeert te definiëren, juist om ook naar buiten toe duidelijk te kunnen zijn over wat Nieuw Leven nu eigenlijk voor een koor is. Zo’n omschrijving is moeilijk en lukt niet zo goed: het koor is nu eenmaal heel veelzijdig bezig in deze jaren.

De dirigent spreekt zich in deze bijeenkomst in ’77 echter zeer duidelijk uit. Hij moet de leden teleurstellen die van  Nieuw Leven het liefst een operettekoor willen maken, want hij vindt dat de eigen klank van het koor het best tot zijn recht komt juist in de oratoria, cantates en missen van de grote componisten, én in de operamuziek. In de nabije toekomst wil hij zich meer richten op het oratorium, zou graag met het koor ‘Elias’ van Mendelssohn instuderen…. Tja, dat is nu direct wel heel veel gevraagd! Elias vergt een uitgebreide solistenbezetting, en dat is zo’n kostbare zaak dat Piet de Reuver nog tot 1980 moet wachten. Maar dan wordt Elias inderdaad op grootse wijze als lustrumconcert uitgevoerd.

Het koor komt steeds meer in het ritme dat ons nu ook zo vertrouwd is: minstens één keer per jaar een concert met professioneel orkest en solisten. Zo’n concert moet echter zo veel mogelijk publiek trekken om niet met een negatief saldo af te sluiten. Dat betekent dat er meer aandacht besteed gaat worden aan de PR. Vandaar de grote affiches die in deze jaren gemaakt zijn en die nog in de archiefdozen zitten, evenals de steeds betere ‘echte’ programmaboekjes, waarin ook de gezongen teksten staan. Dat was voor die tijd namelijk meestal niet het geval.

Hieronder een parade van de frontpagina’s van de programmaboekjes van 1975-1985.

1975	1975	1976
1977	1978	1979
1980	1981	1982
1983	1984	1985

De financiën zijn natuurlijk altijd belangrijk, maar worden in de loop van dit tiental jaren steeds meer een punt van zorg. De Gemeente gaat haar subsidiebeleid wijzigen, lees: de gemeentelijke bijdrage wordt lager. De Provinciale subsidie loopt ook terug. De spaarpot van het koor is na 1980 zo goed als leeg. Dus wordt er een bijzondere oplossing gezocht: er komt er een klussendienst om extra geld te verdienen voor het koor. Als dat niet hartverwarmend is! Bovendien wordt er regelmatig een loterij georganiseerd of een rommelmarkt. En natuurlijk komt het bestuur er ook niet onderuit om bij de leden een contributieverhoging te bepleiten. Uit de notulen blijkt dat de koorleden daar over het algemeen niet moeilijk over doen: ieder geniet van het zingen, de mooie concerten en de goede sfeer in het koor. Echter: er kan er zelfs geen feestje meer af bij het 40-jarig bestaan in 1985 want er is dan geen rooie cent in kas!

Een verslag in foto’s:

 

 

1977. Vrolijke beelden uit de ‘Internationale Concertavond’.
Marie-Cécile Moerdijk in de hoofdrol, begeleid door Elisa Winter, fluit,
Carlos Moerdijk en Hans Broekman aan de vleugel.

 

1978: Vivaldi, Bach en de Theresienmesse van Haydn. Het 50-jarig toonkunstenaarschap van ere-dirigent Piet Groot wordt gevierd met een concert dat aan hem wordt opgedragen.
Beide dirigenten, Piet Groot en Piet de Reuver, staan afwisselend op de bok.
Degene die niet dirigeert, bespeelt het clavecimbel.
In de recensie van dit concert leest u meer.

 

1980. Elias. Ere-dirigent Piet Groot werkte mee aan dit concert, nu als organist.
Bij het slotapplaus is ook de voorzitter, mw Zegers gehuldigd met bloemen.
Zie het verslag van dit concert in de enthousiaste recensie.

1982. Bel Canto Opera, samen met het mannenkoor ‘Zanglust’ uit Beverwijk en Hans Broekman aan de vleugel.

Jennie Veeninga, Sophia van Sante, Nico Boer en Henk Beuneman waren de solisten.

 

Enkele varia uit deze periode van ‘Nieuw Leven’:

• 1977: Voor nieuwe leden wil men een stemtest invoeren. Ook toen veroorzaakte het onderwerp ‘stemtest’ al veel commotie. In 1977 ging dat dus niet door. Er is jarenlang niets van terecht gekomen tot in 2008 de stemtest werd ingevoerd voor nieuwe leden. En nog niet lang geleden zijn we allemaal door de test heen gegaan…..
• 1978: Nieuw Leven verhuist naar een nieuwe repetitieruimte: de grote zaal van het ‘Open huis’, op de eerste verdieping van het nieuwgebouwde winkelcentrum ’t Loo
• 1982: Een koor-huwelijk: Matthieu Driessen treedt in het huwelijk met Annie van der Velden!

En droevig nieuws: 

In 1983 overlijdt de altijd actieve voorzitter mw Zegers-Huberts vrij plotseling na een kort ziekbed. Zij was pas 64 jaar. Zij was een veelzijdige vrouw met grote capaciteiten. Niet alleen ons koor en de zangbond kunnen hiervan getuigen, ook de CDA-afdeling Heiloo, de Welzijnscommissie in Heiloo, de Katholieke Scholengemeenschap in Limmen: allen hebben veel aan haar inzet en haar persoonlijkheid te danken.
De foto hiernaast is afkomstig uit een groter artikel waarin mevrouw Zegers wordt herdacht, en dat u via de link in zijn geheel kunt lezen.

Haar overlijden is voor ons koor een groot verlies. Het bestuur besluit dat de secretaris van het bestuur Matthieu Driessen het voorzitterschap overneemt. Wilbert Groot wordt de nieuwe secretaris.

-> Lees verder 1985 – 1995